zaterdag 23 juli 2016

Oesters op Ré


Overal kan je op Île de Ré bij laagwater vreemdsoortige constructies zien opduiken. Ze horen toe aan de oesterkwekers, de 'ostréiculteurs'. Die beheren en exploiteren  al eeuwenlang de oestergronden voor de kust. Ze kopen daartoe een concessie bij de staat, meestal voor dertig jaar. Dat is al sinds 1681 zo, sinds één of andere maritieme ordonnantie. 

Veel van die dingen zien er roestig en ongebruikt uit, maar toch is er tussen heel wat activiteit. Er wordt aan- en af gereden met tractoren, opleggers worden geladen met lage bakken of zakken en in de oesterputten wordt er fris water gepompt. Een oesterkweker heeft altijd iets te doen.




Van juli tot september reproduceren de oesters zich. Dan worden de larven in de zee losgelaten. Ze leven er en tijdje als vrijzwemmend plankton, waarna ze zich voor altijd vastzetten op een geschikte plek. De oesterkwekers trachten dat broed te 'vangen' door geschikte substraten aan te bieden, meestal buisvormige 'collecteurs' in kunststof. Het ogenblik van aanbieden van die collecteurs luistert nauw, want er is concurrentie voor die open ruimte! Zakpijpen en Zeepokken  zijn net enkele dagen voor de oesters geslachtrijp en nemen graag de beschikbare ruimte in. De ontwikkeling van het oesterbroed wordt dus opgevolgd om het juiste moment te kiezen. De collecteurs moeten ook net goed zijn - niet te vuil maar ook niet te proper - een dun laagje bacteriën of keizelwieren lijken die oestertjes te appreciëren.

Die buizen worden dan later opgevist om er de oesters af te wrikken. Er zitten dan oesters van verschillende leeftijden op, van één tot drie jaar. Dat afwrikken is zwaar werk - zeker voor de polsen!

De jonge oesters worden dan per leeftijd in zakken of bakken geplaatst op de 'tafels', dat zijn die roestige constructies. Daar kunnen ze dan verder groeien. Soms moeten de zakken wel eens ontdubbeld worden, omdat ze anders plaatsgebrek krijgen.

Als ze groot genoeg zijn, dan worden ze nog 'geaffineerd' alvorens verkocht te worden. Ze worden proper gemaakt en in een brak water bak gelegd waar ze gereinigd worden. In de traditionele oesterkwekerij gebeurde dit in het 'marais' - de oesterputten, nu meestal in betonnen bakken.  

Oesterkweker zijn is blijkbaar een echt ambacht, dat met veel aandacht en toewijding uitgevoerd wordt,en dat heel wat gespecialiseerde kennis vergt. Ik was verbaasd dat ze zefls aan de buitenkant, aan de vorm kunnen zien of een oester 'laiteux' is of niet!





Je kan dus nergens beter oesters kopen dan recht van de producteur, op de 'huitrière' zelf. Je kan ze niet verser en lekkerder aanschaffen dan daar. 

maandag 18 juli 2016

Enkele vogels op Ré

Île de Ré is prachtig fietsgebied, met al die mooie fietspaden. Beetje als Texel, maar dan op zijn Frans. Je passeert er vele verlaten zoutpannen en oesterputten. En natuurlijk zijn die ingepalmd door allerhande vogels.

Een kleine zilverreiger op het wier


Kokmeeuwtjes

Kleine zilverreiger schrikt op


Enkele dobberende Rotganzen

Een verveeld kijkende Regenwulp



Jagend Visdiefje


Op de stadswallen van St-Martin-de-Ré kan je ook vogels van nabij bekijken.



Kokmeeuw

Jonge Huiszwaluwen wachtend op voedsel

En er is nog meer moois - maar je moet het voor de lens krijgen natuurlijk ...

zondag 17 juli 2016

Vakantiehuisje 2 - 2016

Het is de eerste keer dat we tijdens het verlof verkassen naar een andere stek. Normaal zijn we nogal honkvast en blijven we minstens enkele weken op één plek, waarbij we dan zo veel mogelijk de streek verkennen of de nabije omgeving uitkammen.

Maar kijk nu eens - nu zitten we opeens op Île de Ré! En kijk eens wat een ontbijtplekje we hier hebben! Met palmboom en al!



Als je even meegaat leid ik je rond. Rechts de veranda en daar achter de slaapkamers van de kinderen. Ja - die moeten langs buiten naar hun slaapplekje.



Dat is geen probleem, want de thermometer toont boven de dertig graden. Tegenover hun kamer ligt het tuinhuisje met fietsstalling en buiten-wc. Geen nood - er is er binnen ook nog één ;-)


Boven dat stallinkje uit piept het huis van de buren - die hebben de kleinkinderen vandaag op bezoek dus je hoort geplons in het zwembad. Links zie je weer de veranda.


De veranda maakt deel uit van de woonkamer - lekker veel licht! En toch blijft het relatief koel doordat het huisje in de schaduw van het hogere huis van de buren gelegen is.



Kijk maar! Het ganse huisje is door de eigenaar met een artistieke toets in marine stijl gepimpt.





Van woonkamer tot keuken, van gang tot slaapkamers - overal vind je schelpen, scheepstouwen, piratenkoppen en zeemonsters, en zelfs een werkende getijdeklok.





Let op de leuke kasseivloer in de gang!



En als je dacht dat dit aan de straatkant een groot huis was - dan heb je het verkeerd! Eén deur en één raampje. Meer is er niet nodig om dit pareltje achter te verbergen.